Taalstoornissen vs Taalachterstand
Taalontwikkelingsstoornis: Een neurologische aandoening waarbij taalverwerving en -gebruik vertraagd of afwijkend is vanaf de vroege kinderjaren, met mogelijke levenslange gevolgen.
Taalachterstand: Een tijdelijke vertraging in taalontwikkeling door omgevingsfactoren, die vaak kan worden ingehaald met de juiste interventies.

Diagnose en Behandeling
Een taalontwikkelingsstoornis is een blijvende conditie die specifieke interventies en langdurige ondersteuning vereist, terwijl een taalachterstand vaak tijdelijk is en met geschikte stimulatie en ondersteuning kan worden verbeterd. Meertaligheid op zich veroorzaakt geen taalontwikkelingsstoornis.
Behandeling Taalontwikkelingsstoornis
Aanpak bij Logom

Achterstandscriterium
Op de taaltest scoort je kind op minstens één aspect (begrip of productie) lager dan het 3e percentiel in ten minste drie domeinen: fonologie, woordenschat, morfologie en syntaxis.
Uitsluitingscriterium
Er zijn geen andere stoornissen gevonden die de taalproblemen kunnen verklaren, en de cliënt heeft zowel een normaal IQ als een normaal gehoor.
Hardnekkigheid
De taalproblemen zijn moeilijk te verbeteren, zelfs met gerichte interventies. Dit kan te maken hebben met de complexiteit van de taalproblemen, individuele verschillen en de impact van neurologische factoren. Om deze redenen is langdurige (kan tot 18 jaar) en individueel afgestemde ondersteuning vaak nodig voor mensen met dysfasie om hun taalvaardigheden te ontwikkelen en te behouden.